بررسی تأثیر روش آرامسازی بنسون بر اوضاع همو دینامیک بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر

مقدمه: بررسی های تهاجمی ازجمله آنژیوگرافی عروق کرونر یک تجربه تنش زا برای بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر است که می تواند بر روی پارامترهای همودینامیک تأثیر داشته باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و با هدف تعیین تأثیر به کارگیری روش آرامسازی بر روی علایم همودینامیک بر روی 40 بیمار تحت آنژیوگرافی عروق کرونر بستری در بخشهای قلب و بعد از آنژیوی بیمارستان شهید بهشتی زنجان در سال 1382 انجام شد. با توجه به شرایط و روش نمونه گیری در دسترس وبه صورت تصادفی بیماران در دو گروه شاهد و آرامسازی مورد مطالعه قرار گرفتند. متغیرهای مورد بررسی علاوه بر اطلاعات دموگرافیک شامل متغیرهای همودینامیک نیز بود. در گروه آرامسازی، پژوهشگر روز قبل از آنژیوگرافی به صورت فردی در ارتباط با تاثیر آرامسازی صحبت می نمود وسپس پژوهشگر یک بار با کمک مددجو موارد آرامسازی را انجام می داد واز مددجو بعد از یادگیری کامل می خواست که 2-3 بار قبل از رفتن به آنژیوگرافی آرامسازی را انجام دهد و در گروه شاهد بیماران فقط مراقبت های معمول قبل از آنژیوگرافی را دریافت می کردند. در هردو گروه پارامترهای همودینامیک 12-8 و نیم ساعت قبل، حین و پس از آنژیوگرافی اندازه گیری شد.سپس با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل و chi-squre داده های حاصل تجزیه وتحلیل آماری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد تنفس نیم ساعت قبل از آنژیوگرافی، میانگین فشار خون دیاستولیک و تعداد تنفس پس از آنژیوگرافی در گروه آرامسازی از نظر آماری نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری را نشان داد ( 05/0 p< ). در سایر متغیرها با وجودی که از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده نشد، اما غالبا متغیرها از نظر بالینی در گروه آرامسازی نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری را نشان می داد که در بهبود وضعیت همودینامیک بیماران قلبی می تواند مثمر ثمر باشد. نتیجه گیری: با نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان توصیه نمود، که قبل ازمداخلات تهاجمی مانند آنژیوگرافی، روش آرامسازی بنسون به عنوان یک مداخله مراقبتی و حمایت روانی و بدون عوارض سوء برای بیماران استفاده گردد.